Lekkerterp

Lekkerterp is een terp met twee boerderijen in de gemeente Heereveen. Tot 2014 hoorde het bij de gemeente Boarnsterhim. Lekkerterp ligt ten zuidwesten van Akkrum en ten zuidoosten van Oldeboorn. (Bron: © Wikisage)

In aansluiting op het voorgaande moet gewezen worden op de buurtschap Krom-Haskerdiken aan de hedendaagse van Sminiawei, die eertijds meest Krom-haskerdyksterdyk genoemd werd. Op de kaart van Schotanus staat hier Lekkerterp bij aangegeven, maar die naam wordt langzaam aan, zo goed als niet meer gebruikt. In de Friese Koerier van 1952 heeft S. J. van der Molen in een aardig artikel de naam Lekkerterp verklaard als ”thop” aan de Lits (=Lek). (Ut ”Toponymy fan Akkrum en Nes” van Merten Bakker. 1982)

Klik op onderstaand artikel, om het hele artikel goed te kunnen lezen.

Klik op bovenstaande afbeelding en kom op de website van Fred van der Wal van Huize ‘Lekkerterp’.

---

Lekkerterp (187.350-560.970). (Tjallebert november 2018, © Hendrik de Jong)

Op deze huisterp bevindt zich de woonboerderij van de familie Pacanda. De ligging is aan de Van Sminiaweg; in de middeleeuwen de voorganger van de A32.

Decennia geleden kocht de familie de voormalige boerderij. Tijdens grondwerkzaamheden op het erf vonden zij vooral scherven. Deze werden verzameld, schoongemaakt en in de schuur op tafels e.d. uitgestald. De collectie bevat voor bijna 100 % huishoudelijk aardewerk uit de periode 17^e – 20^ste eeuw. Een tiental middeleeuwse kogelpotscherven completeren het geheel. Tenminste, dat was de situatie een jaar of 15 geleden, toen wij de collectie mochten bekijken. Daarna verwaterde het contact met de familie enigszins. Wel werd mevrouw Pacanda lid van het Argeologysk Wurkferbân.

Enkele jaren geleden meldde zij de vondst van kogelpotscherven, waarvan enkele er iets anders uitzagen dan gewoonlijk. Ze worden tot de Vroege Middeleeuwen gerekend en zijn niet specifiek kogelpotaardewerk. Eén scherf heeft voor een deel het restant van een lensvormige bodem. Een andere scherf heeft een versiering van kleine driehoekjes (zie foto 1b), vergelijkbaar met een randfragment, dat Sible de Roos onlangs op een perceel bij zijn boerderij te Warniahuizen vond. Maar het is vooral een scherf met een geometrische versiering (tweelijnige chevrons oftewel repeterende zigzagvormen), die de aandacht trekt. Aanvankelijk werd aan Angelsaksisch aardewerk gedacht.

De scherf -Lekkerterp 1a- werd vervolgens in 2013 meegenomen naar de tweede ‘Dag van de Noord-Nederlandse Archeologie’ in het gebouw van de Groninger Archieven in Groningen. Ook de daar aanwezige archeologen konden geen uitsluitsel geven. Zelf begon ik aan de Alamannen te denken. Een volk in het zuiden van Duitsland, dat in de 4^e en 5^e eeuw regelmatig de confrontatie met de Romeinen zocht. Op een gegeven moment kwam ik wijlen Jan Zijlstra tegen. Hij bekeek de scherf en vermoedde een herkomst uit het gebied van de Elbegermanen. Volgens informatie zouden de Alamannen uit de Elbegermanen zijn voortgekomen.

De scherven werden gevonden na het hekkelen van de sloot die de huisterp scheidt van de Van Sminiaweg. De sloot is zo goed als zeker het restant van het riviertje de Drachte, dat in het verleden vanaf de hoogten bij Oudeschoot naar de Boorne stroomde.

---

Heeft U nog vragen, op- of aanmerkingen over dit onderwerp, of een ander onderwerp of heeft u nog iets dat u met ons wilt delen. Wij horen het graag. Alvast bedankt.

Spreekt ons werk u aan, en wilt u ons ondersteunen? Donateur worden kunt al vanaf €8,50 per jaar. Zo kunnen wij ons ‘werk’ blijven doen en kunnen andere bezoekers er ook weer van genieten. Wij horen het graag. Alvast bedankt.

Stiftingakkrumaldennij@gmail.com